<-  ->

Hieronder lees je de antwoorden die het vaakst op bovenstaande vraag gegeven werden, met daaronder een samenvatting van de verklaringen en toelichtingen.

‘Bepaalde aspecten van de behandelrelatie maken voor mij het verschil.’

• Het is steunend als ik nabijheid kan ervaren en als ik merk dat mijn therapeut luistert naar wat ik zeg.
• Mijn therapeut heeft me vanaf het begin erkenning gegeven voor mijn ervaringen en emoties, daardoor voel ik me serieus genomen.
• Compassie in het contact geeft me een veilige basis om het contact met mijn therapeut aan te gaan.
• Mijn behandelaar staat niet boven maar naast me, waardoor het contact gelijkwaardig(er) is. Ik voel meer eigenwaarde en regie over mijn behandeling.
• Door erkenning en medeleven van de psychologe durfde ik te erkennen dat wat ik had meegemaakt akelig was.

‘De bekwaamheid van mijn therapeut en diens kennis over DIS zijn/waren voor mij het meest belangrijk.’

• De gedegen informatie over DIS van een behandelaar die weet waar ze over praat heeft mij veel inzicht gegeven.
• Mijn therapeut leert me hoe ik kan communiceren met mijn delen door het voor te doen.
• Doordat mijn therapeut benoemt wat ze opmerkt leer ik veel over mezelf en mijn binnenwereld. Daardoor boek ik vooruitgang in mijn proces.
• Mijn therapeut was heel helpend toen zij heel aanvaardend was terwijl ik mijn diagnose en mijn delen het liefste wilde verwerpen.
• Mijn psychiater/huisarts heeft medicatie voorgeschreven die geholpen heeft tegen mijn PTSS-symptomen.

‘Het leren (h)erkennen van mijn delen heeft mij het meest geholpen.’

• Door het onderzoeken van mijn delen, ze uit te werken en een plek te geven ben ik gaan snappen waarom ze er zijn. Dat heeft veel rust gegeven.
• Mijn psycholoog heeft me een oefening gegeven waarbij ik opschrijf wat elk deel gedaan heeft en hoe het zich voelt. Dit gaf mij inzicht in mijn binnenwereld.
• Het hielp mij om mijn systeem al tekenend uit te beelden. Hierdoor kan ik het makkelijker uitleggen aan verpleegkundigen en dokters.
• Ik heb geaccepteerd dat ik delen heb en dat ik DIS heb, en dat heeft me veel rust gegeven.

‘Ik heb in therapie dingen geleerd die voor mij van grote waarde zijn gebleken.’ 

• Ik leerde dat rust nemen van groot belang is, het helpt om soms even niks te moeten om me op te laden of te ontstressen.
• Ik merkte dat het helpt om tijd en aandacht te geven aan mijn delen. Daardoor voelen zij zich erkend of getroost en kan ik het gewone leven beter aan.

• Door middel van oefeningen leerde ik mezelf in het ‘hier-en-nu’ houden. Daardoor ga ik minder snel in mijn hoofd naar vroeger of de toekomst en is mijn paniek afgenomen.
• Ik heb tijdens mijn behandeling gemerkt dat van me af schrijven mij erg helpt.
• Ik zag dat huisdieren heel belangrijk kunnen zijn. Inmiddels zijn mijn huisdieren mijn steun en toeverlaat.
• Mijn therapeute leerde me om dingen ‘stap voor stap’ te bedenken en te doen. Zo probeer ik nu alles aan te pakken, dat is een stuk beter behapbaar.

• Ik heb tijdens mijn therapieproces ontdekt dat ik door kunst te maken en kunst te beleven veel emoties kwijt kan.

Er waren ook mensen die niet konden aangeven wat hen het meest had geholpen in begeleiding of behandeling, omdat ze nog niets hebben kunnen vinden dat kan helpen.

>> Lees hier een selectie van de antwoorden <<

<-  ->