Vraag je wel eens hulp?

Op deze pagina staan ervaringen van mensen met de diagnose dissociatieve identiteitsstoornis (DIS).

Kijk dit korte filmpje of lees dit artikel over DIS.

Ieders ervaring met DIS is anders, geen verhaal is hetzelfde.

Ook mensen met AGDS kunnen zich herkennen in deze ervaringen. Lees de Bijsluiter bij deze gebundelde ervaringen.

Vraag je wel eens hulp aan iemand in je omgeving?

Bij dit thema wordt vaak aangegeven dat hulp vragen een beladen thema is. Mensen benoemen regelmatig dat ze geen hulp kunnen, willen of durven vragen als gevolg van hun onveilige jeugd en/of hun traumatische ervaringen.

Hieronder lees je de antwoorden die het vaakst op bovenstaande vraag gegeven werden, met daaronder een samenvatting van de verklaringen en toelichtingen.

‘Voor mij is hulp vragen niet vaak nodig.’

Ik kan me behoorlijk goed redden, dus er is geen noodzaak om hulp te vragen.
Omdat ik geleerd heb dat ik het altijd zelf moet doen, doe ik dat als volwassene nog steeds.

‘Ik vraag nauwelijks of geen hulp.’

Ik heb het gevoel dat anderen mij op het gebied van mijn DIS niet kunnen helpen.
Omdat ik niet wil dat anderen vinden dat ik zwak ben, vraag ik geen hulp.
Ik durf niet om hulp te vragen, want ik wil niet raar overkomen, ik schaam me.
Als ik me aan iemand zou hechten, ben ik bang diegene te verliezen. Daarom vraag ik liever geen hulp.
Ik ben te vaak op onbegrip gestuit om nog hulp te willen vragen.
Mijn omgeving weet niet dat ik DIS heb, en dat wil ik graag zo houden.
Ik wil anderen niet belasten met mijn hulpvragen.
Ik heb het gevoel dat mensen onbetrouwbaar zijn en me in de steek zullen laten.

‘Ik vraag wel eens om hulp bij verschillende zaken.’

Ik vraag wel eens hulp, maar alleen aan mijn partner of behandelaar.
Alleen bij praktische dingen die niets met mijn DIS te maken hebben durf ik hulp te vragen.
Na een afspraak vraag ik wel eens om een terugkoppeling, zodat ik later terug kan vinden wat er besproken is.
Aan mijn vriendinnen durf ik wel hulp te vragen als ik me overspoeld voel.
Als ik erg angstig ben, vraag ik wel eens hulp aan mijn partner.
Ik vraag wel eens hulp bij het nemen van beslissingen als ik teveel intern conflict ervaar om tot een compromis te komen.
Mijn partner helpt me bij het opvullen van de gaten in mijn geheugen.

>> Lees hieronder een selectie uit de antwoorden <<

"Vraag je wel eens hulp aan iemand

in je omgeving?"

"Nu durf ik soms wel hulp te vragen. Als kind mocht ik dat niet, dus durfde ik dat ook niet. Mijn hulpverleners hebben mij er bewust stap voor stap mee geholpen om hen als veilig te

gaan aanschouwen.

Ik ben ondertussen veilig aan hen gehecht.

Mijn eerste veilige hechtingsrelatie was dan ook met mijn psychologe.''

- iemand met DIS

“Ik vraag soms hulp aan mijn therapeut. Maar ik voel me het minst begrepen door haar, ondanks dat zij gespecialiseerd is in DIS.

Ik praat het meest met lotgenoten.

Dat helpt me heel erg. ”

- iemand met DIS

“Ik vraag soms hulp, maar dat is heel moeilijk. Eén van moeilijkste dingen om doorheen te komen is als er weer zo'n periode van hechtingspijn is. Dan is er angst voor verlating, een gevoel van bodemloosheid en uit elkaar vallen. Alsof leven niet meer draaglijk is.

Maar er is ook angst om te hechten. Inmiddels weet ik dat ik niet letterlijk doodga of uit elkaar val, maar zo kan het wel voelen. Ik ben nu zover dat ik het aan mijn man kan vertellen. Dan verdraag ik het dat hij mij even vasthoudt.”

- iemand met DIS

"Ik vraag eigenlijk heel weinig hulp. Soms vraag ik hulp aan een begeleider hier. Met een appje of smiley probeer ik dan aan te geven, dat er paniek is. Maar vaak denken mijn sterke persoonlijkheidsdelen dat ze het net zo goed zelf op kunnen lossen."

- iemand met DIS

"Ik vraag zelden hulp. Afhankelijk zijn of hulp nodig hebben, hebben me in het verleden juist vaak problemen of teleurstellingen opgeleverd.

Toen ik de diagnose kreeg (toen nog MPS) in de jaren negentig, liep ik er tegenaan dat mensen in mijn omgeving misbruik van me maakten als ze wisten dat ik MPS/DIS had. In de hulpverlening liep ik ook tegen een verwrongen beeld van MPS/DIS aan, door bijvoorbeeld films. Ik heb toen lange tijd mijn diagnose ontkend en mijn verdeeldheid verborgen.

Sinds anderhalf jaar heb ik weer hulpverlening geaccepteerd op het gebied van DIS."

- iemand met DIS

"Soms praat ik met goede vrienden zonder DIS. Dat vind ik vaak heel spannend. Ik merk dat ik echt bij hen terecht kan en dat ze om me geven. Ze snappen het niet altijd, maar

dat is niet erg.

Soms geeft dat juist ook een beetje afstand en kan ik er zelf ook zo naar kijken. Het verwarmt me altijd dat ze me niet veroordelen en interesse tonen in me zonder me te veroordelen.”

- iemand met DIS

“Indien nodig vraag ik hulp aan mijn therapeute en een goede vriendin. Thuis in mijn relatie doe ik dat juist veel minder snel. Ik wil ook een beetje een leuke partner blijven…

Als ik om hulp zou vragen, zou mijn partner zich bezorgd maken en dat vind ik lastig.”

- iemand met DIS

“Inmiddels ben ik erachter dat ik niet alles alleen kan. Ik zit momenteel nog in een zwaar behandeltraject en leer hier dat het goed is om niet alles alleen te doen.

Het is oké om te kunnen ervaren dat er ook mensen zijn die te vertrouwen zijn en het juist goed met je voor hebben. En dat er mensen zijn die steun kunnen bieden. Ik vind dit nu nog erg lastig om te accepteren en er is van binnen veel strijd over. Want een deel zegt dat het zwak is om hulp te vragen."

- iemand met DIS

''Ik vraag nooit hulp. Mijn omgeving bestaat vooral uit overgebleven familie die mij niet begrijpt en ook de moeite niet neemt om me te begrijpen. Mijn vrienden ben ik verloren door mijn eigen innerlijke strijd en ik kan hen dat niet kwalijk nemen.''

- iemand met DIS

<- ->

Inschrijven voor de updates

Wil je een seintje krijgen als er nieuwe activiteiten zijn? Vul hieronder het formulier in of mail naar info@dis-is-me.nl. Neem voordat je je inschrijft kennis van het Privacybeleid.

Formulier niet zichtbaar? Soms helpt het accepteren van de cookies.

Copyright DIS is me

De auteursrechten van het materiaal van DIS is me liggen bij de makers ervan. Je mag het digitale materiaal met anderen delen, graag zelfs! Vermeld daarbij wel altijd de website van DIS is me en de naam van de maker als die erbij staat. Er mag niets zonder toestemming worden gebruikt voor commerciële doeleinden. Hieronder vind je de link naar de licentie; ook als het werk van DIS is me aangepast en verder gedeeld wordt, valt het onder deze licentie.

NB De fysieke producten vallen niet onder deze licentie en mogen niet vermenigvuldigd of gedigitaliseerd worden.